De zwaaiende hond

Iedereen voedt zijn of haar hond op een andere manier op. Er zijn net zo veel verschillende honden als eigenaars. In het zuiden van Frankrijk denken ze heel anders over honden of het opvoeden ervan dan wij. Een hond moet nut hebben, je neemt een hond niet voor niks. Ze zijn om mee te jagen, het terrein te bewaken, te fokken of truffels te zoeken. Men vindt het hier dan ook heel vreemd dat mijn hond op mijn bank en bed ligt, dat is vies... een hond hoort buiten, het liefst aan de ketting.

De Nederlanders gaan heel anders met honden om en die slaan vaak een beetje door naar de andere kant. Van een hond moet gehouden worden, net zo veel als van je kinderen. Ze hebben prachtige hondenbedden, het duurste voer en hond-verantwoorde speeltjes. Ze gaan op agility, puppygym, dogdancing of treibball.

Eigenlijk hoor ik wat opvoeden betreft noch bij de Fransen noch bij de Nederlanders. Het Franse idee van je hond uitlaten is hem loslaten in de tuin, of het poortje van de tuin opendoen en hem gewoon alleen op pad sturen. Dat vind ik heel erg gevaarlijk, het is ook heel storend. Al heel wat keren heb ik hier met een loops teefje gelopen met een stoet ongecastreerde reuen achter me aan allemaal zonder eigenaar. Castreren vinden ze hier ook niet goed, je moet een hond laten zoals hij is. Jagen op wilde zwijnen met honden is ook zoiets. Op zondag is de dierenarts in de winter speciaal geopend voor alle jachthonden die worden binnengebracht met wonden van de zwijnen. Zwijnen pakken een hond vaak onder de buik en er wordt dan heel veel schade aangericht. Buiten het jachtseizoen zitten de honden in een hok. Wanneer ik zeg dat ik dat zielig vind, kijken de Fransen me stomverbaasd aan. "Dat moet". Zeggen ze dan, "anders jagen ze niet meer". Ik zie hier honden met halsbanden met punten aan de binnenkant, honden die geschopt worden, honden aan de ketting, honden in een kennel zonder enige beschutting tegen de felle zon of soms aanhoudende regen.

Is de Nederlandse denkwijze dan de goede? Nee, voor mij ook niet. Je moet niet door het gras lopen want dan kan een hond een grasaar in zijn oor krijgen. Je moet ze geen stokken geven anders kan het gehemelte beschadigen. Je mag ze geen druiven laten eten want die zijn giftig. Je hond loopt aan de lijn op de door borden aangegeven veldjes.. Van een piepspeeltje worden ze agressief en een tennisbal kan in de keel schieten.

Ik doe het dus op mijn eigen manier. Mijn hond mag met stokken spelen en met tennisballen, maar ik let wel goed op. Mijn hond loopt uren met mij door gebieden met wilde zwijnen en grasaren. Maar ik verlies haar niet uit het oog en kijk haar elke avond goed na. Mijn hond mag elke avond een paar druiven plukken en ze vindt ze heerlijk. Ze klimt boven op rotsen en zelfs hoog in de bomen. Ze mag op de bank en slaapt 's nachts bij me in bed. Ze mag naast mij voorin de auto zitten, maar ik rij alleen op de binnenweggetjes. Ik hou zielsveel van haar en geef haar alles wat ik denk dat goed voor haar is.

Ik kan jullie trouwens wel een tip geven die noch Nederlands noch Frans is. Leer je hond te zwaaien!
Steeds meer mensen en vooral kinderen zijn bang voor honden en niks is aandoenlijker dan een zwaaiende hond. Vorige week hadden we een echtpaar met een klein jongetje in één van de gites van mijn ouders. Toen ik 's avonds weg ging om te gaan wandelen schoot Izzy ineens totaal de verkeerde kant op. Door de bosjes naar een ander veld. Ik rende er achteraan en zag waar ze naartoe was gegaan. In het veld stond een doodsbang jongetje en Izzy stond vlak voor hem. "Niet bang zijn", riep ik. "Ze is heel erg lief". Maar het jongetje bleef met de handen voor zijn gezicht staan huilen. "Zeg het hondje maar gedag", zei zijn moeder. Het jongetje keek op en zwaaide naar Izzy. Izzy ging voor hem zitten en zwaaide terug. Het ijs was gebroken, voor de rest van de week waren ze dikke maatjes.